-
zwycięstwo z Celticiem3.09.20143.09.2014Imiona i nazwy własne typu Eric, Titanic, Celtic przyjmują w narzędniku (w pisowni) postać: Erikiem, Titanikiem, Celtikiem. Wiele osób jednak albo o tym nie wie, albo lekceważy tę zasadę, pisząc: Ericiem, Titaniciem, Celticiem. Ale co właściwie stoi na przeszkodzie, żeby tak pisać? Przecież wówczas nadal czytamy c jako k, tak jak w pisowni: Erica, Ericowi, Ericu itp. Czy zatem przeszkodą jest tylko pewna „śmieszność„ takiego zapisu i obawa, że Ericiem będzie odczytywane jako [erićem]?
-
Aby na końcu zdania
18.12.202218.12.2022Dzień dobry,
niedawno zaczęłam spotykać się z użyciem słowa aby na końcu zdania, przykładowo w rozmowie:
„Czy mogę odwiedzić jutro Magdę?” „Jutro ma jej nie być w domu aby”. Jakie jest znaczenie i funkcja aby w takiej sytuacji i czy użycie tego słowa na końcu zdania jest poprawne?
-
accusativus cum infinitivo31.05.201131.05.2011Czy zwroty w rodzaju „Zrób mi coś jeść/pić’’ można uznać za polski odpowiednik łacińskiej składni a. c. i.?
-
Akapit w wywiadzie
19.11.202019.11.2020Dzień dobry,
w jaki sposób powinno się zapisywać dłuższe odpowiedzi w wywiadzie? Czy cała odpowiedź stanowi całość i nie wprowadzamy w jej obrębie akapitów? Czy przy dłuższej odpowiedzi można kolejne jej części (jeśli pytanie dotyczyło kilku kwestii) zaczynać od nowego akapitu?
Dziękuję i pozdrawiam
Ewa
-
Akcent wyrazowy w języku polskim
14.12.202314.12.2023Mam nietypowe pytanie, a mianowicie, jak usłyszeć akcent w swoich i u innych osób wypowiedziach? Wsłuchuję się w to, co mówię i co mówią inni, ale jakoś nie mogę usłyszeć, czy dobrze akcentujemy wyrazy. A może potrzebne są jakieś ćwiczenia, żeby wyrobić w sobie słuch, który by pozwolił na to?
-
akty prawne6.10.20036.10.2003Czy protokół 1 do Umowy piszemy małą czy dużą literą? To samo pytanie dotyczy konwencji. Czy np. piszemy Konwencja paryska czy Konwencja Paryska? W polskim prawodawstwie stosowane są różne pisownie.
-
angielskie nazwy na -ey10.09.201110.09.2011Szanowni Państwo!
Moje pytanie tyczy się odmiany angielskich imion zakończonych w pisowni na -ey, np. Jaimey i Bailey. Zgodnie z zasadą 240 jako imiona obce zakończone w wymowie na -i powinno się je odmieniać tak jak Giovanni i Luigi, czyli Jaimiego, Bailiego, o Jaimim, o Bailim. Jak w takim wypadku powinno się odmieniać imię Stanley, które po angielsku również kończy się w wymowie na -i: czy należałoby odmieniać Stanliego Kubricka?
Z wyrazami szacunku,
Patryk Gołębiowski -
apostrof i terminy artystyczne5.04.20055.04.2005Dzień dobry! Mam problem z odmianą nazwiska belgijskiego artysty, które brzmi: Guy Peelaert. Z apostrofem czy bez? Znajomi artysty upierają się przy pisowni z apostrofem…
Ponieważ tak rzadko udaje mi się zadać pytanie, proszę wybaczyć, że zadam jeszcze jedno. Jaka zdaniem Państwa powinna być pisownia i odmiana następujących wyrażeń związanych ze współczesną sztuką: net-art (net art), light box (lajtboks, lightbox, light box'u), dark room.
Bardzo dziękuję i pozdrawiam.
Anna Blum Anna Blum -
autentykacja14.02.201314.02.2013Szanowni Państwo!
W środowisku informatycznym upowszechniło się, nie tak dawno temu, słowo autentykacja, które budzi we mnie najgorsze instynkty. Zazwyczaj użyte jest ono zamiast uwierzytelniać, rzadziej autoryzować. Niestety często sam używający tego słowa nie widzi różnicy pomiędzy trzema przytoczonymi przeze mnie słowami. Jednakże kiedyś podobnie starałem się zwracać uwagę na użycie unikalny (wtedy 'dający się uniknąć') zamiast unikatowy, a później forma unikalny została zaakceptowana przez RJP, zaś ja zostałem ze słowem przestarzałym. Czy istnieje ryzyko, że z autentykacją będzie podobnie?
Łączę wyrazy szacunku,
Krzysztof Kołodziejczyk -
Васіль Быкаў – Wasil Bykau po polsku12.04.201512.04.2015W białoruszczyźnie końcowe w ulega ubezdźwięcznieniu nie do f, ale u niezgłoskotwórczego. W polszczyźnie Bronisław wymawiamy bronisłaf, natomiast po białorusku pisze się tak, jak się wymawia: Branisłaŭ. W przypadkach zależnych w obu językach głoska w wraca, mamy więc w piśmie i mowie Bronisława i Branisława. W zamieszczonej przez Państwa poradzie zalecono formę dopełniacza Bykaŭa. Jest to jednak potworek językowy, trudny do wymówienia łamaniec. Czy nie lepiej odmieniać Bykawa?